Ο Βασίλης Δήμας τα τελευταία χρόνια, έχει αποδείξει ότι είναι ένα από τα ονόματα της μουσικής βιομηχανίας, που ξέρει ακριβώς τι κάνει και ήρθε για να δώσει ωραία και “ειλικρινή” μουσική.
Τονίζουμε τη λέξη “ειλικρινή” γιατί ως δημιουργός των δικών του κομματιών, καταθέτει περισσότερο τη ψυχή του. Γι’αυτό κι άλλωστε όλα, ανεξαιρέτως, έχoυν καταταχθεί από τον κόσμο στις υψηλότερες θέσεις των chart και των ραδιοφωνικών μεταδόσεων.
Ειλικρινής όμως είναι και ως προσωπικότητα κι αυτό θα το καταλάβετε στην παρακάτω κουβέντα μας. Γιατί πρόκειται για μια συζήτηση εφ’όλης της ύλης κι όχι συνέντευξη!
Βασίλης Δήμας μπροστά μου και θα αρχίσουμε την κουβέντα μας ενώ σε κατευθύνω όπως είπες κι εσύ… (γέλια)
(γέλια) Φυσικά κατευθύνεις εσύ και λέμε ό,τι θέλεις Ηρώ! Θα περάσουμε πολύ ωραία.
Ας ξεκινήσουμε χαλαρά… Βρισκόμαστε αρχές Δεκεμβρίου και ουσιαστικά είμαστε μία ανάσα πριν από τις γιορτές. Σου αρέσει αυτή η περίοδος;
Μου αρέσει πολύ αυτή η περίοδος, γιατί έχει παιδιά! Κι όταν βλέπω παιδιά, νιώθω ξανά την αθωότητα, την αγάπη, τη χαρά, την ευτυχία. Κι επειδή τώρα έγινα και για δεύτερη φορά μπαμπάς, είμαι δύο φορές χαρούμενος. Να περιμένεις για να βάλεις τα δώρα κάτω από δέντρο. Μυρίζει ευτυχία όλο αυτό. Όμως υπάρχουν κι οι στιγμές που είναι μελαγχολικές. Κι αυτό έρχεται από τις μελωδίες των Χριστουγέννων. Έχουμε μία ανυπομονησία για αυτή τη μέρα, αδημονούμε ουσιαστικά, αυτή η διαδικασία μας έχει σε μια ένταση κι επειδή φεύγει τόσο γρήγορα, πέφτουμε σε μία μοναξιά μόλις τελειώσει. Δεν το έχω πει αυτό ποτέ, αλλά είναι μια προσωπική μου σκέψη, καθώς μιλάμε. Αλλά αυτή την περίοδο μόνο χαμόγελα υπάρχουν, είναι πολύ όμορφα.
Αν μπορούσες να μου κάνεις ένα throwback, ποια Χριστούγεννα θυμάσαι περισσότερο;
Επειδή είχα όμορφα παιδικά χρόνια, σίγουρα θα μου μείνουν όλα αυτά που περνούσα με τους γονείς μου και τον αδερφό μου. Η θαλπωρή και η ζεστασιά της οικογένειας. Γιατί όπως ξέρεις κι εσύ, η δουλειά δεν μας επιτρέπει να κάνουμε γιορτές όπως παλιότερα και να αφιερώσουμε χρόνο στους κοντινούς μας ανθρώπους. Όσο χρόνο θέλουμε με λίγα λόγια…
Πού μεγάλωσες;
Μεγάλωσα στον Πειραιά. Τον αγαπώ. Εδώ έζησα, εδώ ζω κι εδώ θέλω να συνεχίσω να ζω. Αφενός γιατί είναι πανέμορφα κι αφετέρου γιατί είναι η βάση μου. Όσο περισσότερος κόσμος σε μαθαίνει, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη υπάρχει στο να μένεις και να είσαι στη βάση σου. Να ξέρεις από που ξεκίνησες και ποιος είσαι. Να έχεις την ασφάλειά σου, στη γειτονιά σου. Και μου αρέσει πολύ αυτό. Εκεί ξεκίνησα και με τη μουσική που πρωτοέπιασα το μπουζούκι 6 χρονών…
Κι εμένα μου αρέσει ο Πειραίας… Δεν θέλω να τα συζητήσουμε όμως πολύ αυτά, γιατί κι εσύ τα έχεις πει αρκετές φορές, απλά θέλω να περάσουμε σε εσένα τώρα και το 2018. Πριν ξεκινήσει και γίνει το ‘μπαμ”, υπήρχε μια προεργασία χρόνων πίσω από αυτό. Είχες δουλέψει αρκετά…
Πολύ ωραία το έθεσες. υπήρξε το “μπαμ” λόγω της επιτυχίας προς την αναγνωρισιμότητα στο ευρύ κοινό. Ωστόσο κάποιες φορές το “μπαμ” είναι σαν φωτοβολίδα, σαν πυροτέχνημα. αυτό το “μπαμ” όμως δεν ήταν έτσι, καθώς υπάρχει μια σειρά ετών από πολλή δουλειά και πολλές εμφανίσεις. Δόξα τω Θεό όμως, ήρθε κι αυτή η στιγμή και με μια ιδέα και ένα τραγούδι, έγινε αυτό που έγινε. Και μέσα από τη δουλειά μου ήρθε και χαίρομαι περισσότερο γι’αυτό, γιατί σήμερα η αναγνωρισημότητα, έρχεται και με πολλούς μεθοδευμένους τρόπους που απευχόμουν να συμβούν. Δεν θα το επεδίωκα ποτέ. Παράδειγμα, ίντριγκα, μια επιτηδευμένη κατάσταση, κάποιο τηλεπαιχνίδι. Η αναγνωρισιμότητα ήρθε μέσα από σιωπή, τη δουλειά και το έργο μου.
Εσύ είχες κερδίσει ουσιαστικά την αναγνώριση και από τη δουλειά που έκανες πίσω από τα φώτα…
Ακριβώς. Άλλο πράγμα η αναγνώριση κι άλλο η αναγνωρισιμότητα. Αν έχεις την ευλογία να αποκτήσεις την αναγνώριση, η αναγνωρισιμότητα πέφτει σαν ώριμο φρούτο. Αυτή ήταν και είναι η άποψή μου!
Σε βλέπω πολύ συνειδητοποιημένο για αυτό που κάνεις και κρατάς στα χέρια σου…
Είμαι πάρα πολύ και πάντα ήμουν από παιδί. Δεν παρέκκλινα των αρχών μου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αναθεωρούσα και ότι δεν εξελισσόμουν. Δεν ήθελα ποτέ να πάω σε τηλεπαιχνίδι ας πούμε. Ως μαθηματικός (γέλια) είμαι πολύ οργανωτικός και θέλω να υπάρχει συνέπεια στα πράγματα.
(γέλια) η αλήθεια είναι ότι δεν γνώριζα αυτή σου την ιδιότητα!
(γέλια) Ναι, ναι! Μπήκα το 2000 στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αυτό το έκανα για προσωπικά δική μου καλλιέργεια, γιατί αγαπούσα τα μαθηματικά και παροτρύνω όλους τους ανθρώπους, αυτό που αγαπούν, να πάνε να το σπουδάσουν. Ένα πανεπιστήμιο σου ανοίγει τους ορίζοντες. Είναι γνώση και η γνώση είναι δύναμη. Να μιλάς καλύτερα ελληνικά, να τοποθετείσαι καλύτερα στα πράγματα. Έτσι, λοιπόν, τέλειωσα στα 4 χρόνια και στη συνέχεια μπήκα στο μεταπτυχιακό πάνω στα Θεωρητικά μαθηματικά! (γέλια) Μη σε ζαλίσω όμως… (γέλια) Ήταν μια παρένθεση στη ζωή μου, ώστε να έχω περισσότερα πολεμοφόδια.
Δεν με ζαλίζεις εννοείται και μου τα λες και πολύ ωραία! Περνάμε όμως στο “ψητό” και στα τραγούδια. Φυσικά το “Ραγίζει η καρδιά μου” ήταν η έναρξη για όλα. Να πιαστώ όμως από τον τίτλο και να σε ρωτήσω αν η δική σου η καρδιά έχει ραγίσει πολύ όλα αυτά τα χρόνια…Φυσικά δεν αναφέρω τη γυναίκα σου σε αυτό, τώρα είναι καλά δεμένη! (γέλια)
(γέλια) Εσείς οι γυναίκες είστε η μόνιμη αιτία που οι καρδιές μας είναι ραγισμένες! (γέλια) Εννοείται όμως πως έχει ραγίσει και έχει σπάσει, αλλά τώρα είναι δεμένη. Όλο αυτό όμως με τον έρωτα είναι μια διαδικασία που έχει πόνο, αλλά έχει και ομορφιά. Δεν πρέπει ποτέ να λείπει από τη ζωή μας κι αν μπορέσουμε να τον έχουμε πάντα, να τον κρατήσουμε, όσο επικίνδυνος και να είναι. Θέλει να τον φλερτάρεις κατά τη γνώμη. Κανείς δεν ξέρει τους κανόνες του έρωτα.
Αν αφεθείς όμως και σε κάτι τόσο πολύ μετά μπορεί να σε φθείρει…
Σίγουρα, αλλά η ευτυχία μιας στιγμής μπορεί να είναι η δυστυχία μιας ζωής. Να ερωτευτείς το λάθος άνθρωπο και να γκρεμίσεις τον σωστό που είναι δίπλα και δεν το βλέπεις….
Εσύ όμως είσαι καλά και όπως αναφέραμε έγινες μπαμπάς και για δεύτερη φορά. Δεν μπορώ να νιώσω το συναίσθημα, οπότε θέλω να σε ρωτήσω κατά πόσο σε αλλάζει… Να βλέπεις δύο παιδάκια δικά σου και να μεγαλώνετε παρέα…
Σε αλλάζει και σε εξελίσσει. Σου δημιουργεί την λέξη ευθύνη με κεφαλαία γράμματα. Σίγουρα υπάρχει άγχος, αγώνας για να μεγαλώσεις σωστά τα παιδιά, αλλά είναι τέτοια η χαρά που σου δίνουν και τόσο μεγάλα τα φτερά που σου ανοίγουν, γιατί πολύ απλά με τη γέννηση ενός παιδιού μαθαίνεις καλά τη σημασία δύο λέξεων. Του αγαπάω και του δίνω.
Πολύ σωστό αυτό που είπες και πολύ όμορφο…
Έτσι είναι. Όταν είσαι μόνος σου δεν έχεις καμία ευθύνη, είσαι για πάρτη σου! Όταν κάποιος εξαρτάται από εσένα, οφείλεις να είσαι υπεύθυνος και γίνεσαι και εσύ καλύτερος άνθρωπος. Δυναμώνεις, γιατί εσύ πρέπει να είσαι ο ισχυρός σε αυτή την υπόθεση. Κρατάς τα λουριά και συντηρείς την οικογένειά σου. Την έχεις στα χέρια σου. Εγώ έτσι κι αλλιώς αγαπούσα από μικρός την οικογένεια. Είναι λιμάνι.
Πολύ μεγάλο κεφάλαιο όμως να κάνει κάποιος οικογένεια σήμερα, που τα πράγματα έχουν γίνει τόσο δύσκολα…
Έχεις απόλυτο δίκιο και μέσα σε όλη αυτή την ανασφάλεια, επέλεξε να το κάνω. Όπως επέλεξα να δεσμευτώ κι από νωρίς με τη γυναίκα μου που είμαι ακόμα και σήμερα. Είμαστε 12 χρόνια μαζί. Δεν ήταν εύκολο, γιατί και η δουλειά μου είναι δύσκολη. Υπάρχουν πειρασμοί και σκέψου πόσο δύσκολο ήταν και για ένα παιδί τότε 22 χρονών. Όπως και να έχει, από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος που σκέφτομαι ότι ό,τι περνάει από τη ζωή μας και αξίζει, πρέπει να αγωνιστούμε για να το κρατήσουμε. Γιατί μπορεί να μην έρθει ξανά. Άξιζε κι έχω μία ιδανική σύντροφο! Έχουμε περάσει πολύ όμορφα και θα έχουμε να μοιραστούμε πολλές στιγμές όσο περνάνε τα χρόνια… Ξέρω ότι, οτιδήποτε και να μου συμβεί, θα είναι το πρώτο άτομο που θα πάρω τηλέφωνο και θα το πω.
Είσαι πολύ συντροφικός από ότι καταλαβαίνω…
Είμαι ναι, αλλά θέλω φυσικά και το δικό μου χώρο και χρόνο. Ειδικά όταν γράφω. Ως δημιουργός θέλω να είμαι μόνος μου…
Περνάμε τώρα στα μουσικά μονοπάτια σου και σε ένα τραγούδι που θα λέγαμε ότι θα μπορούσε να σε ταυτίσει κάποιος κι ως “Βασιλιάς του κόσμου”…
Ποτέ δεν έχω νιώσει βασιλιάς με την έννοια της αποθέωσης και ούτε πρόκειται να νιώσω… Το τραγούδι αναφέρεται στους ερωτευμένους που όντως νιώθουν “βασιλιάδες”. Βασιλιάς είναι αυτός που έχει το προνόμιο και την τύχη να ερωτευτεί. Αυτό είναι και το νόημα. Δεν θα ένιωθα ποτέ όμως κυριολεκτικά, γιατί ένα χαρακτηριστικό δικό μου είναι η ταπεινότητα. Και δεν το λέω για να το παίξω σεμνός, είναι ο χαρακτήρας μου έτσι. Όταν κάποιος σου δίνει αγάπη, γίνεσαι δυο φορές θαυμαστής του, σε μια εποχή αλαζονείας που κανείς δεν θαυμάζει κανέναν, εγώ θαυμάζω αυτούς που μπορούν και θαυμάζουν.
Εξαιρετικό αυτό που είπες… Τα λες έτσι όπως είναι τα πράγματα και θα ήθελα να σε ρωτήσω, επειδή υπάρχει η αλαζονεία πολύ στον κόσμο και στο επάγγελμα σου, γιατί πιστεύεις ότι μένει; Ειδικά και σε νέους τραγουδιστές…
Επειδή έρχεται πολύ σύντομα η αναγνωρισιμότητα και χωρίς ενδεχομένως να είναι έτοιμοι να παρουσιαστούν σε όλο αυτόν τον κόσμο και επειδή πολλές φορές υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τη δύναμη να προβάλλουν, καλώς ή κακώς τους καλλιτέχνες τους. Βάζω κτητική αντωνυμία, αλλά ισχύει… Όσο βασίζεσαι σε δυνάμεις έξω από εσένα, τόσο κυριεύεσαι από αυτές. Αλλά το μυαλό παίρνει αέρα πρώτα από όλα βάση χαρακτήρα και πόσο μάλλον αν είσαι μικρός… Θέλει εμπειρία και να έχεις περάσει από πολλά σκαλιά για την κορυφή. Πρέπει να υπάρχει αυτογνωσία και όλο αυτό να έρθει σιγά, σιγά.
Ποια είναι η πραγματική επιτυχία για σένα;
Η πραγματική επιτυχία είναι αυτή που μένει στο χρόνο και δεν γίνεται με υπέρμετρη διαφήμιση! Και ο μεγαλύτερος κριτής είναι ο κόσμος και ο χρόνος για έναν τραγουδιστή…
Μιας και αναφερόμαστε σε ανθρώπους, να αλλάξω λίγο το κλίμα και να σε περάσω σε μια παρέα ανθρώπων στο Βοτανικό (γέλια) Τι κάνετε εκεί και πώς τα περνάτε;
(γέλια) και πολύ καλά θα κάνεις. Είναι μια παρέα που συνίσταται από ανθρώπους με διαφορετικό ρεπερτόριο κι αυτό είναι καλό για τον κόσμο. Άλλο πράγμα κάνω εγώ, άλλο πράγμα ο Μάκης, άλλο πράγμα ο Αντύπας, άλλο πράγμα η Ραλλία. Κι όλο αυτό το πρόγραμμα είναι για όλους… Σας περιμένουμε κάθε Παρασκευή και Σάββατο γιατί αυτό το σχήμα έχει πολλή τρέλα…
Η νυχτερινά Αθήνα έχει ανακάμψει καθόλου τα τελευταία χρόνια;
Η ψυχολογία του κόσμου είναι τόσο αρνητική με όλα αυτά που του συμβαίνουν και το λέω αυτό, γιατί κυκλοφορώ κι ως πελάτης σε άλλα μαγαζιά. Ο κόσμος δεν έχει την ίδια διάθεση που είχε παλιά. Σκέφτεται τους λογαριασμούς, πόσο θα πληρώσει το μπουκάλι. Δουλειά δική μας είναι να τους κάνουμε να ξεχαστούν από τα προβλήματά και να είναι όλοι στον αέρα. Έχει πέσει όμως η νύχτα. Από το πιο απλό, που πλέον έχουμε μόνο δύο μέρες την Παρασκευή και το Σάββατο, ενώ παλιότερα τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά 6 στις 7 μέρες. Αλλά ίσως αυτό που συμβαίνει τώρα να είναι και το υγιές. Ας κάνουμε και μία αυτοκριτική μεταξύ μας!
Παλιά υπήρχε και η πληθώρα επιλογών, υπήρχαν πάρα πολλοί στο προσκήνιο…
Υπήρχε πληθώρα χρημάτων σε μια πλασματική ευμάρεια!. Πάμε και εκεί, πάμε και εκεί… Τότε έλεγαν ξόδεψα λεφτά, θα τα ξαναβγάλω όμως… Τώρα ότι φεύγει, δεν ξανάρχεται, πόσο μάλλον στον ίδιο βαθμό με παλιά.
Πιστεύεις ότι ο χώρος της μουσικής θα καλυτερεύσει; Γιατί υπάρχουν όπως αναφέρουμε πολλά προβλήματα… Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να επενδύσει κάποιος για να βγει κι ένα όμορφο αποτέλεσμα.
Από εμάς εξαρτάται και το βήμα μπροστά που θα κάνει ο καθένας από εμάς. Είμαι αισιόδοξος όμως. Πιστεύω ότι θα φτάσουμε σε ένα τέτοιο σημείο, που θα αναγκαστούμε να βελτιωθούμε… Και φυσικά πρέπει να υπάρχει επένδυση. Αν γίνονται όλα βιαστικά και φθηνά… το αποτέλεσμα ξέρεις πιο θα είναι… Είσαι μια «επιχείρηση» στην ουσία.
Αφού τα λέμε τόσο ωραία να αναφέρουμε και το καινούργιο σου τραγούδι «Πού να τα πω». Τι μπορείς να μου πεις εσύ, λοιπόν, γι’αυτό;
«Πού να τα πω» και εγώ (γέλια) και φυσικά τα λέω στον κόσμο, όπου και μοιράζομαι όλες μου τις ιστορίες από παιδί. Κι αυτές οι εμπειρίες γίνονται τραγούδια. Αυτό το τραγούδι το έγραψα σε μία στιγμή μοναξιάς, αυτό που σου ανέφερα και πριν. Μουσική και στίχοι είναι δικοί μου και η παραγωγή είναι του συνεργάτη μου, Ανδρέα Γιατράκου και κυκλοφορεί από τη Sonar Music. Βγήκε τώρα λόγω του ότι ήρθε κι ο χειμώνας και με παρότρυνε η εποχή για μια μπαλάντα… Μετά την άνοιξη θα έχουμε πιο χορευτικό! (γέλια) Και ευχαριστώ και τον κόσμο που το έχει αγκαλιάσει.
Έχεις βρει αυτό που λέμε συνταγή της επιτυχίας…
Η συνταγή είναι μία. Να είσαι ο εαυτός σου. Είναι η συνταγή για το οτιδήποτε. Για μένα το πιο εύκολο θα ήταν να ακολουθήσω ένα ίδιο μοτίβο με κάτι που πέτυχε στο παρελθόν και να κάνω ξανά το ίδιο. Όχι. Θέλω να κάνω διαφορετικά πράγματα και να εκφραστώ. Ασχέτως με το πόσο μεγάλη επιτυχία θα γίνει. Στο κυνήγι της επιτυχίας χάνουμε την ελευθερία της έκφρασης μας και την ανάγκη της δημιουργικότητας. Ο κόσμος ό,τι είναι να αγκαλιάσει, θα το αγκαλιάσει. Επιβραβεύει την αυθεντικότητά σου και το στίγμα σου…
Είναι προνόμιο για σένα όμως να γράφεις και τα δικά σου τραγούδια…
Είναι ναι πολύ μεγάλο, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις, λίγες, αλλά πολύ πετυχημένες, έχω κάνει και σύμπραξη. Όπως με τον Κωνσταντίνο Παντζή, τον Λευτέρη Παπαδόπουλου, τον Πασχάλη Τερζή, τον Σταμάτη Γονίδη. Δεν είμαι εγωιστής. Το εγώ δεν φέρνει επιτυχία, φέρνει το εμείς. Απλώς είμαι μία περίπτωση που γράφω και τα δύο και μουσική και στίχους. Δεν έχω το άγχος να ψάξω να βρω τραγούδια. Αλλά τιμή μου είναι που μου φέρνουν κιόλας…
Σίγουρα θα έχεις και μεγάλη επιρροή στα νέα παιδιά και θα σου στέλνουν πολλά μηνύματα, έχεις δημιουργήσει ένα μεγάλο κοινό γύρω σου…
Είναι τιμή μου που έρχονται και μου μιλάνε και στο καμαρίνι, αλλά και εκτός… Γιατί κι εγώ από εκεί ξεκίνησα και έχω δρόμο μπροστά μου. Πρέπει να είσαι έτοιμος και ότι είσαι άξιος γι’αυτή την αγάπη. Χαίρομαι όμως πιο πολύ που υπάρχουν αυτά τα παιδιά κι έχουν ως «πρότυπο» τις επιλογές μου. Όχι απαραίτητα ότι πάμε όλοι σε ένα τηλεοπτικό παιχνίδι. Με δικά μας όπλα να προχωρήσουμε. Επίσης είναι υγιές να έχεις επιρροές από κάποιον. Όχι όμως να τον μιμείσαι.
Συμβουλές δίνεις;
Δεν θεωρώ ότι είμαι άξιος να δίνω συμβουλές. Μπορώ να πω τη γνώμη μου, αν μου ζητηθεί! Δεν θα το κάνω όμως αυτοβούλως.
Τι θα έλεγες, λοιπόν, σε αυτούς; Στο ζητάω εγώ τώρα! (γέλια)
(γέλια) Με χαρά να σου πω. Θα έλεγα ότι πρέπει να έχουν τεράστια αποθέματα υπομονής. Η υπομονή κατορθώνει πολλές φορές περισσότερα πράγματα από την ίδια τη δύναμή μας. Είναι πικρό φυτό, αλλά έχει γλυκούς καρπούς. Αν είσαι μόνος σου και δεν έχεις στήριξη από κάποιον άλλον άνθρωπο… Κι εγώ στην πορεία βρήκα τους συνεργάτες που έχω σήμερα. Προσπάθεια και να μην απογοητευτούν ποτέ, γιατί λίγο μετά μπορεί να είναι αυτό που ζητάνε.
Πιστεύεις στην τύχη;
Πιστεύω στα τείχη που πρέπει να υπερπηδήσει κανείς για να πετύχει το στόχο του. Η τύχη θεωρώ ότι υπάρχει σε δύο πράγματα. Στο που θα γεννηθείς, γιατί δεν μπορώ να το ορίσω και από ποιους. Σίγουρα όμως υπάρχουν συγκυρίες που είναι ευνοϊκές. Στο χέρι μας είναι να ορίσουμε την τύχη μας.
Στο τέλος μια δύσκολης μέρας κάθεσαι και σκέφτεσαι για το τι έκανες σήμερα; Τα καλά και τα άσχημα;
Ναι, ναι. Σκέφτομαι πόσα λάθη έκανα… Αυτά κοιτάω. Αν πλήγωσα κάποιον… Καλό είναι να κάνεις έναν τέτοιον απολογισμό για να βελτιώνεσαι.
Και κλείνουμε με το να σε ρωτήσω αν είσαι της παρέας ή περισσότερο σπιτόγατος!
Μου αρέσει η παρέα και μου αρέσει πολύ να βγαίνω, να ανταλλάζω ενέργεια, απόψεις, στιγμές. Αυτό είναι η ζωή. Ο συσχετισμός με άλλους ανθρώπους. Αν δεν συσχετίζεσαι, δεν υπάρχεις… Αλλά σίγουρα θα περάσω και χρόνο στο σπίτι με την οικογένειά μου.
Θυμάσαι κάποιο σκηνικό να μου πεις, που έκανες κάτι τρελό ή συνέβη κάποιο ευτράπελο στη δουλειά σου;
Έχω κάνει αρκετές τρέλες, που δεν μπορώ να τις διηγηθώ κιόλας (γέλια) Αλλά θυμάμαι ένα που ήταν κι αρκετά επικίνδυνο. Στο Έναστρον, λοιπόν, πριν από αρκετά χρόνια στο σχήμα με το Νότη Σφακιανάκη, υπήρχε μία καταπακτή πίσω από τη σκηνή για να ανεβεί ο επόμενος. Και στις πρόβες είχαμε κάνει ένα συγκεκριμένο βηματισμό ώστε να σταματήσω λίγο πριν το κενό που υπήρχε. Αλλά τώρα σου λέω αν έπεφτες μέσα,σκοτωνόσουν. Έχω ξεκινήσει το πρόγραμμα μου και βλέπω όλο το μαγαζί όρθιο να φωνάζει και τα λοιπά. Λέω εγώ από μέσα μου, «Μα καλά, ακόμα δεν άρχισα, από τώρα χειροκροτάνε;». Σηκώνανε χέρια, φωνάζανε… Και περπατούσα εγώ προς τα πίσω και το πόδι μου σταματάει ακριβώς στην αρχή της τρύπας. Και μετά από 2 δευτερόλεπτα άκουσα όλο το μαγαζί να αναστενάζει από ανακούφιση «Ααααα» (γέλια) Αυτό μου έχει μείνει γιατί μόλις γύρισα και το είδα, λέω είχα άγιο! Κωμικοτραγικό!
Γενικά από όσο σε μαθαίνω τώρα, πρέπει να έχεις χιούμορ κι ως άνθρωπος…
Το αγαπώ το χιούμορ και δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό. Σκέψου ανθρώπους χωρίς χιούμορ δεν τους κάνω παρέα(γέλια) Δεν τους θέλω στη ζωή μου. Μόνο χαμόγελο.
Τι άλλο να περιμένουμε από εσένα ;
Να περιμένετε δίσκο! Ετοιμάζω να κυκλοφορήσω έναν ολοκληρωμένο δίσκο και στη συνέχεια από το νέο έτος και ένα καινούργιο τραγούδι. Παράλληλα με τις εμφανίσεις στο Βοτανικό, βρίσκομαι κάθε Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη καις το Χρώμα.
